افراد خیلی کمی هستند که تاریخچه سایبان را بدانند. اما همه افراد سایبان ها را در مغازه ها، فروشگاه ها، هتل ها، کافه ها و خانه های دیده اند. سایبان پوششی است که باعث ایجاد سایه و محافظت از نور مستقیم خورشید و باران و برف می شود.
تاریخچه سایبان ها نه تنها نقش عملکردی مهمی دارند، بلکه به زیبایی بصری ملک شما می افزاید. شاید برای شما هم سوال باشد که اولین بار سایبان در کجا اختراع شد و چه چیزی باعث ظهور انواع آنها شد؟ در ادامه تاریخچه سایبان را برای اطلاعات بیشتر شما آورده ایم.
انواع سایبان ها ویژگی زیبایی را به ساختمان می دهند که در طول تاریخ تغییرات اندکی داشته اند. اولین بار مصر و سوریه باستان ، حصیرهای بافته شده را به عنوان سایبان در غرفه های بازار و خانه ها برای ایجاد سایه استفاده کردند.
امپراتوری روم ، پارچه های بزرگی که قابلیت جمع شدن داشته باشند را در مناطق نشیمن آمفی تئاترها و استادیوم ها ، به عنوان سایبان استفاده کرد. سایبان های اولیه فقط برای ایجاد سایه در برخی مناطق استفاده می شد و کاربرد فراگیری نداشت.
تاریخچه سایبان در قرن نوزدهم به زمانی بر می گردد که سایبان ها در ویترین فروشگاه های آمریکایی ظاهر شدند. ساختار اصلی این سایبان ها شامل ستون های چوبی یا چدنی بود که در امتداد لبه پیاده رو تنظیم می شدند و توسط یک میله ضربدری بهم متصل شده بودند. برای پشتیبانی از سایبان های بزرگتر ، تیرهای زاویه دار میله عرضی جلو را به نمای ساختمان متصل می کنند.
پارچه سایبان با میخ ، یا ماسوره و قلاب یا با چسباندن پارچه به یک سر میخی که به صورت مهره دار بود به طرف دیگر نما متصل می شد. طرف جلوی پارچه به میله وصل می شد، همیشه اضافه پارچه به صورت افتاده و والان تزئین به زیبایی فروشگاه می افزود. در روزهای ابری یا هنگامی که باران تهدیدی ایجاد نمی کند ، سایبان ها اغلب در برابر نمای ساختمان وجود داشتند.
در ماه های زمستان از سایبان ها در برابر برف و باران های شدید باید محافظت می شد که اغلب از آن ها چارچوب خالی باقی می ماند، که نشان می دهد در آن زمان پوشش فقط در صورت لزوم وصل می شد. در آن زمان اغلب از پارچه های اردک پنبه ای استفاده می کردند، که پارچه ای نخی و محکم بود و قرن ها برای ساخت چادر و بادبان استفاده می شد ، این بوم های همه کاره عمر نسبتاً کوتاهی داشتند و با هزینه کم جبران می شدند.
ساختار سایبانها در سالهای پس از جنگ داخلی تغییر کرد. لوله کشی آهنی به دلیل صنعتی شدن در اواسط قرن به طور گسترده ای در دسترس و مقرون به صرفه بود و به سرعت برای قاب های سایبان سازگار شد. یک ماده طبیعی برای قاب های سایبان بود که باعث می شد به راحتی خم شود و بهم بپیوندند تا طیف وسیعی از اشکال و اندازه های مختلف را ایجاد کند.
همزمان ظهور کشتی بخار، کارخانه های بوم سازی و سازندگان سایبان را مجبور به جستجوی بازارهای جدید کرد. صنعت سایبان با ارائه مجموعه ای از گزینه های قاب و پارچه که هم برای ویترین فروشگاه ها و هم برای کافه ها سازگار بود، توسعه یافت.
تاریخچه سایبان در نیمه دوم قرن نوزدهم نشان می دهد که سایه بان های تولید شده محبوبیت بیشتری پیدا کردند. پیش از این ، اکثر سایبان ها دارای قاب ثابت بودند. روش اصلی جمع کردن آن ها ، غلتاندن پارچه ها با دست بود. سیستم های جدید سایبان شامل لولاهایی می شود که قابل حرکت بودند و هم برای سایبان های ویترین و هم برای سایبان های پنجره ای مناسب بود و در محلی که به نما متصل می شدند لولا می شد. بازوها برای جمع شدن سایبان با استفاده از آرایش های ساده طناب و قرقره استفاده می کردند.
از آنجا که بوم به چارچوب متصل بود ، سایبان های جمع شونده امکان برخورد انعطاف پذیرتری برای سایبان مغازه داران را فراهم می کردند و مالکان می توانستند بسته به شرایط آب و هوایی میزان پوشش سایبان را به صورت تدریجی تنظیم کنند. هنگامی که خورشید از پشت ابرها بیرون می آمد ، می توانستند سایبان را به آسانی نصب کنند.
در صورت بروز طوفان های ناگهانی ، مالکان می توانند به سرعت سایبان را در مقابل دیوار ساختمان که در آن در برابر وزش باد محافظت شده بود ، جمع کنند. اما سایبان های اولیه قابل استفاده دارای اِشکالات خاص خود بودند. هنگام جمع شدن ، پوشش سایبان هنوز بخشی از آن در معرض هوای نامناسب بود.
در حقیقت ، خرابی سایبان اغلب با جمع شدن رطوبت در چین های پارچه صورت می گرفت. همچنین پارچه جمع شده اغلب بخشی از پنجره یا درب را زیر خود پنهان می کرد مگر اینکه با دقت تا شود ، اما بیشتر اوقات ظاهری نا مرتب داشت.
وجود معایب بسیار در سایبان های جمع شونده ی اولیه مخصوصاً خرابی به خاطر جمع نشدن کامل آن باعث پدید آمدن اَشکال مختلف سایبان ها شد. سایبان غلتکی جدید با درنظر گرفتن معایب سایبان لولایی اصلی، دارای یک استوانه چوبی یا فلزی بود که هنگام جمع شدن سایبان ، پارچه در آن ذخیره شده بود. وقتی کاملاً جمع می شد.
غلتک معمولاً به قسمت پشتی در مقابل ساختمان پیچ می شد و از زیر هود چوبی یا فلزی گالوانیزه محافظت می شد. در بعضی موارد در جعبه ای فرو رفته در نما نصب می شد. برای چرخاندن غلتک از یک دسته جداشوی بلند به نام مهاربند سیم پیچ ، یا یک جعبه دنده و میل لنگ متصل به ساختمان استفاده می شد. برخی از مدلهای بعدی توسط موتور الکتریکی کار می کردند.
غلتک ها ، مخصوصاً آنهایی که روی سایبان های پنجره قرار می گرفتند، اغلب دارای فنری بودند که به جمع شدن سایبان کمک می کند و باعث می شود پارچه بیش از حد دچار افتادگی نشود. تاریخچه سایبان نشان می دهد که بیشتر سایبان های غلتکی قرن 19 دارای بازوهای ثابت بودند که مشابه آنهایی بود که در سایبان های جمع شونده ی قبلی وجود داشت.
هنگام جمع شدن سایبان، بازوها به سمت ساختمان لول می شدند و هنگام کشیده شدن ، با کمک نیروی جاذبه ، به سمت پیاده رو صاف می شدند.
تاریخچه سایبان نشان می دهد که در قرن 19 و 20 انواع متنوعی از رنگهای پارچه ، الگوها و طرح های مختلفی در سایبان ظاهر شد. برخی از پوشش ها با رنگ ثابت رنگ آمیزی شده بودند. به ویژه سایه های سایه، برنزه و سبز محبوب بودند. برخی هم روی پارچه سایبان راه راه نقاشی کرده بودند.
شرکت های سایبان، تضاد رنگارنگی از راه راه در سایبان ایجاد کردند که باعث افزایش طرح های تزئینی ساختمان ها می شد و در بعضی موارد ، به عنوان ویژگی تزئینی اصلی ساختمان عمل می کند.
انتخاب گسترده تر در گزینه های قاب و بوم ، نسان می دهد که سایبان فقط به عنوان وسیله ای برای ایجاد سرپناه در برابر باران و آفتاب در فروشگاه ها و مغازه ها نبوده است. صاحبان خانه دریافتند که سایبان های نسل جدید می توانند طرح های رنگ آمیزی خارجی را افزایش دهند و باعث جذابیت بصری خانه های آنها شود.
تاریخچه سایبان نشان می دهد در آن زمان تولیدکنندگان طرح ها ، رنگ ها ، الگوها و ساختار جدید سایبان را متناسب با سبک های مختلف خانه ، در ، پنجره و ایوان توسعه دادند. آنها یک پیشرفت مقرون به صرفه ، سریع و ساده داشتند.
همچنین ثابت شد که آنها وسیله ای آسان برای ایجاد فضای قانونی از اطراف بودند. صاحبان خانه می توانند در هر زمان از روز از بالکن ها ، ایوان ها و پاسیو های پوشیده از سایبان استفاده کنند. همچنین فروشگاه های مواد غذایی توانستند پیاده روها را به مکان های نمایشی در فضای باز که از نور خورشید و تغییرات سریع هوا محافظت شده اند تبدیل کنند.
در خیابان اصلی ، مشاغل با باز کردن سایبان های خود برای جلب توجه به ساختمانهای خود با رنگهای روشن ، الگوهای راه راه و والان های افتاده عجیب و غریب استفاده می کردند.
سایبان ها به طور سریع به عنوان ابزاری برای نشان دادن نام صاحب کالا ، کالاهای پیشنهادی یا سال تأسیس مغازه عمل کردند. این روندی بود که بیش از یک قرن بعد باعث شد سایبان به عنوان وسیله ای برای محافظت و تبلیغات استفاده شود.
تاریخچه سایبان تحول ساختار تاریخچه سایبان تا به امروز را نشان می دهد. امروزه سایبان ها به اشکال ، اندازه ها ، فریم ها و پارچه های مختلفی ارائه می شوند. سایبان ها امروزه با نشان دادن نام های شرکت ، آرم ، شماره تلفن و آدرس خیابان ها بیشتر به عنوان معرفی کسب و کار شما کمک می کند و باعث جذب مشتری بیشتر می شوند.
رستوران ها و سایر زنجیره های تجاری از سایبان های روشن با گرافیک برند مخصوص و الگوهای راه راه با رنگ های تضاد برای جلب مشتری بیشتر استفاده می کنند. ساختار سایبان های جدید زیاد با ساختار اولیه آن ها تغییر نکرده بلکه ویژگی های به آن اضافه شده که به راحتی استفاده از آن ها منجر می شود.
این سیستم جدید دارای یک قاب جوش داده شده از آلومینیوم اکسترود شده با شکاف در لبه خارجی است. پوشش پارچه ای محکم کشیده می شود و انتهای آن با منگنه های فولادی گالوانیزه در شیار محکم می شود. یک مهره وینیل اصلاح شده شیار را پوشش می دهد و از لبه های پارچه محافظت می کند و ظاهر کاملاً براقی را ایجاد می کند.
به غیر از فروشگاه ها، تاریخچه سایبان ها نیز در مناطق تجاری و خانه ها و باغ ها مورد استفاده قرار می گیرند. در این مکان ها ، سایبان های جدید معمولاً از قاب های ثابت یا بازوهای جانبی کار می کنند. هر دو تفاوت کمی با تاریخچه سایبان های صد سال قبل دارند. سایبان های قاب ثابت دارای قاب های ساخته شده از لوله های فولادی گالوانیزه یا روکش دار آلومینیومی هستند که با هم جوش داده شده اند.
قاب ها با گیره های z شکل و سایر ساختار در نمای ساختمان محکم می شوند.اما تاریخچه سایبان های بازوی جانبی جدید با قاب های آلومینیومی با روکش های مختلف یک انتخاب خوب برای صاحبان ساختمان است که خواهان راحتی کار با یک سیستم هستند. پارچه های استفاده شده در سایبان های جدید از اکریلیک های محلول رنگ و پارچه های مخلوط پلی استر و پنبه روکش اکریلیک استفاده می شوند.
این مواد نسبتاً جدید از لحاظ ظاهری و بافتی شبیه پوشش های قدیمی هستند ، در عین حال مقاومت و دوام بیشتری دارند. از آنجا که اکریلیک ها بافته می شوند، با دوام هستند و باعث می شوند تا گرما جذب نشود. در صورت خیس شدن آنها به سرعت خشک می شوند، در نتیجه آسیب دیدن توسط کپک را کاهش می دهند .
این پارچه ها حاوی یک بازدارنده اشعه ماورابنفش UV هستند که باعث می شود در برابر نور خورشید اجسامی که زیر آن هستند آسیب نبینند. البته از پارچه های پلی پنبه ای که با لایه نازک اکریلیک پوشانده شده و خاک را دفع می کند و در برابر سایش مقاومت می کند نیز استفاده می شود.
پارچه های اکریلیک و پلی پنبه مانند بوم های سنتی در اثر باز و بسته شدن سایبان آسیب نمی بینند، بنابراین از آن ها باخیال راحت می توان استفاده کرد.
در این مقاله تاریخچه سایبان را بررسی کردیم.اکنون اگر قصد خرید سایبان را دارید،سایبان ایرانیان قدیمی ترین مرکز سایبان در ایران است که میتوانید برای سفارش سایبان خود با کارشناسان تماس بگیرید.
2 Comments
سلام چطور میتونم سایبان برقی سفارش بدم؟
سلام ممنونم از حسن انتخاب شما
شما میتوانید از طریق 09222358009 با ما تماس فرمایید.